Ook schrijfster Sarah Sluimer zit binnen. Voor VN houdt ze een dagboek bij. Dit is aflevering dertien. ‘Deze bedreiging moet kapot door het gebrek aan een verhaal, door simpelweg met ons volle gewicht bewegingsloos aan de doodsklok te hangen tot er geen geklingel meer te horen is.’

Ook schrijfster Sarah Sluimer zit binnen. Voor VN houdt ze een dagboek bij. In de twaalfde aflevering schrijft ze over wat ze zag toen ze voor het eerst weer buiten was. Geen apocalyptische stilte, maar ‘mensen als uit de kolonie losbrekende mieren’.

Ook schrijfster Sarah Sluimer zit binnen. Voor VN houdt ze een dagboek bij. Dit is aflevering elf. Ze vraag zich af hoe kleine kinderen dit nu ervaren en hoe dit hen zal vormen. ‘Een deel zal er een leven lang mee bezig zijn om de angst en pijn van deze maanden weg te masseren.’

Ook schrijfster Sarah Sluimer zit binnen. Voor VN houdt ze een dagboek bij. Dit is aflevering tien. ‘Ik dacht dat ik het wel weer zou vergeten, omdat veel dingen met een sisser aflopen in het leven.’

Ook schrijfster Sarah Sluimer zit binnen. Voor VN houdt ze een dagboek bij. Dit is aflevering negen. ‘Niemand wil weten wat Jort Kelder te zeggen heeft over de economie, de zorg of over mensenlevens.’

Ook schrijfster Sarah Sluimer zit binnen. Voor VN houdt ze een dagboek bij. Dit is aflevering acht. ‘Hierna zal niets meer hetzelfde zijn, maar dat betekent niet dat ieder kunstwerk nu over ons gaat.’

Ook schrijfster Sarah Sluimer zit binnen. Voor VN houdt ze een dagboek bij. Dit is aflevering zeven. ‘We kunnen ons geen gekte permitteren, denken we.’

Ook schrijfster Sarah Sluimer zit binnen. Voor VN houdt ze een dagboek bij. Dit is aflevering zes. ‘Ik wil naar buiten, verdrinken in een feest.’

Zoals zovelen zit ook schrijfster Sarah Sluimer nu binnen. Voor VN houdt ze een dagboek bij. Dit is aflevering vijf. We voelen nu, veel meer dan anders, weerzin jegens vreemde lichamen.

Zoals zovelen zit ook schrijfster Sarah Sluimer nu binnen. Voor VN houdt ze een dagboek bij. Dit is deel twee. ‘Soms lijkt het alsof we ons nu al naar het einde willen haasten: het louterende applaus, de catharsis, de bevrijding.’

Zoals zovelen zit ook schrijfster Sarah Sluimer nu binnen. Voor VN houdt ze een dagboek bij. Dit is het eerste deel. ‘In onze honger naar een sluitend narratief geven we anderen gretig een rol.’