De eerste akte. Het begon niet met een klap, maar sijpelde langzaam onze levens binnen. We wasten een keer extra onze handen en dachten dat het eindstation al in zich was. Een verhaal van niks, iets om over een paar jaar nog eens aan terug te denken, net zoals de jongen die het NOS-gebouw gijzelde. Project X in Haren. IJsbeer Knut.

Maar er gingen te veel mensen dood.

Mensenhuid en sigaretten

De storm zette op en sleurde ons mee. Een compleet nieuwe verantwoordelijkheid drong zich aan ons op.

We konden levens van anderen en onszelf redden door ons te onttrekken aan alles waar we zo van hielden

We konden levens van anderen en onszelf redden door ons te onttrekken aan alles waar we zo van hielden. Mensenhuid, roes, vet, hebzucht en sigaretten.

De machinerie kwam krakend tot stilstand. In onze huizen heulden we met elkaar op afstand. Ieder had zijn eigen verhaal. Sommigen waren meer held dan anderen. Maar iedere dag was brandschoon en nieuw in deze helwitte wereld, waarin onze rol...