Mijn kind ligt op de bank. Hij zei net zelf dat hij moe was en pakte, voor wij hem naar boven konden sturen, een deken. We stopten hem in. Nu ligt hij met roze wangen te dromen.

Wij zitten onder de luifel, luisteren Vera Lynn, drinken een glas wijn en praten wat. Aan onze voeten de emmer heksensoep die hij vandaag heeft gemaakt: water, handenvol afgescheurd gras en vlijtig gebroken takjes.

Het geluk uit je eigen jeugd

Vergeten worden op een feest, langs tafels struinen en hapjes snaaien in mijn witte kanten jurk en zwarte lakschoenen. Bij late schemering naar bed gebracht worden door mijn moeder die licht en weemoedig is door de wijn, om daarna langzaam weg te doezelen bij het geluid van klatergelach in de tuin en ‘Rum and Coca-Cola’ van The Andrew Sisters.

Je kind gelukkig zien is gelukkig zijn zoals je als kind kon zijn. Je kind gelukkig maken doe je dan ook door het geluk uit je eigen jeugd te reproduceren. Voor mij is dat geluk: vooroorlogse jazz, en aarde onder je...