Nederland Queer Capital af

Columns van de week

Amber Wiznitzer en Teun van de Keuken

Opnieuw relevant

Harry Lensink

Marian Husken

In naam van de vader: het geheim van Max Moszkowicz

Advocatenfamilie Weski: vechten tegen de draak

Jaco Alberts

Seks en de jihad: waarom Nederlandse moslima’s op religieuze strijders vallen

Stanley Hillis: een geliquideerde lieve oude man

Map Oberndorff

Hom. baardaap zkt. rielekste macrob. travest.

Dat verdomde Heineken-geld

De toekomst van de journalistiek: tussen filter bubble en dorpspomp

De helden van documentaireserie Making a Murderer: advocaten Dean Strang en Jerry Buting

<div class="lead">
In 2011 sprak VN-redacteur Harry Lensink Thierry Baudet voor een serie over &#8216;dwarsdenkers&#8217;. Politieke ambities had hij toen allerminst. &#8216;Ik vind het leuk om stukken te schrijven en hou van goede journalistiek.&#8217;
</div>
Het was op een ochtend in Haarlem, de stad van z&#8217;n jeugd, dat Thierry Baudet (1983) de kerkklokken hoorde en op zoek ging naar de kern van het conservatisme. De toen 21-jarige student rechten had in zijn puberteit kort geflirt met het socialisme en was daarna in de heilzame werking van de vrije markt gaan geloven om vervolgens lid te worden van de JOVD.
Maar die politieke stromingen gaven geen antwoord op vragen over, pak &#8216;m beet, de waarde van de gemeenschap, de rol van religie en de betekenis van de publieke ruimte. &#8216;Ik vond dat klokgelui erg mooi. Zo&#8217;n kerk heeft toch een soort functie in een stad. Dat de meeste mensen tegenwoordig niet meer geloven, wat doet dat met een samenleving?&#8217;
Zo is het gekomen dat Baudet samen met zijn voormalig studiegenoot Michiel Visser onder de titel Conservatieve vooruitgang een bundel samenstelde met twintig portretten van twintigste-eeuwse conservatieven. Het boek verscheen vorig jaar en bevat profielen van denkers als Irving Babbitt, José Ortega y Gasset en Christopher Lasch, geschreven door Baudet en prominente geestverwanten als Andreas Kinneging, Arjo Klamer en Theodore Dalrymple.
<q class="pull-right">De twintiger meldt op z&#8217;n eigen website dat hij &#8216;een vertegenwoordiger van een nieuwe generatie Europeanen&#8217; is.</q>
De samenstellers willen onder meer het misverstand uit de wereld helpen dat het conservatisme vooral staat voor rechtse of reactionaire ideeën. &#8216;Conservatief is het gedachtengoed van denkers die de nadruk leggen op het innerlijk leven als ultieme test voor een gezonde maatschappij,&#8217; schrijft Baudet in de inleiding. Blijkbaar is hij geslaagd in zijn missie, want Conservatieve vooruitgang ontving volop lofbetuigingen van onder meer mastodonten als Jerôme Heldring en Frits Bolkestein.
Daarmee stond de jonge rechtswetenschapper op de kaart. Om voorlopig niet te verdwijnen, althans als het aan hemzelf ligt. Niet voor niets meldt de twintiger op z&#8217;n eigen website dat hij &#8216;een vertegenwoordiger van een nieuwe generatie Europeanen&#8217; is, &#8216;die op frisse wijze naar oude vraagstukken kijkt en vaak vermoeid is door de geslotenheid van het publieke debat in Nederland&#8217;.
De in Heemstede geboren en in Haarlem getogen zoon van een psychologe en een musicus studeerde rechten en geschiedenis aan de Universiteit van Amsterdam. Hij deed voor het eerst van zich horen met de <a href="http://www.150volksvertegenwoordigers.nl/" target="_blank">website</a> www.150volksvertegenwoordigers.nl, waarop hij wilde laten zien wat Kamerleden bezielt. Zelf heeft hij geen politieke ambities. De site ontstond vanuit &#8216;journalistieke interesse&#8217;. &#8216;Ik vind het leuk om stukken te schrijven en hou van goede journalistiek.&#8217;
<q class="pull-left">Ik heb conservatisme onderzocht en heb er veel uitgehaald. Maar het is niet de enige bron voor begrip van de wereld.</q>
Het daaropvolgende project, Conservatieve vooruitgang, doet vermoeden waar Baudet zelf is te plaatsen in het politieke spectrum. Maar de jurist spreekt dat tegen. &#8216;Ik ben hooguit een sociaal liberaal conservatief. Ik heb conservatisme onderzocht en heb er veel uitgehaald. Maar het is niet de enige bron voor begrip van de wereld. Ik wil openstaan voor dat deel van de werkelijkheid dat de ander ziet.&#8217; Overigens ontwaart Baudet conservatieve elementen op onvermoede plaatsen. &#8216;Job Cohen met zijn &#8220;de boel bij elkaar houden&#8221; is een voorbeeld. En de duurzame agenda van GroenLinks vond je in de jaren vijftig al bij de conservatieven.&#8217;
Hij bepaalt zijn mening ad hoc, zegt Baudet. Per concreet geval wil hij een keuze kunnen maken, zonder de belemmering van ideologische kaders. &#8216;En soms heb ik geen mening.&#8217; Maar áls hij zich uitspreekt, gebeurt het ongezouten en eloquent. Zoals onlangs in een bijdrage voor de bundel De Rechtsstaat in de 21ste eeuw, waarvan een voorpublicatie verscheen in NRC Handelsblad. In het stuk veegt Baudet de vloer aan met het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM). Dat instituut zou ondemocratisch zijn en zich te pas en te onpas bemoeien met binnenlandse aangelegenheden. Hij noemt het EHRM &#8216;een allesverslindend monster dat zonder enige legitimiteit talloze nationale wetten en regelingen buiten werking stelt&#8217;.
Hij oogstte lof maar er was ook felle kritiek. Zijn betoog zou volgens sommige collega&#8217;s getuigen van &#8216;minimaal juridisch en historisch inzicht&#8217;, &#8216;onzorgvuldig&#8217; zijn en bol staan van &#8216;feitelijke en juridische onjuistheden&#8217;. Baudet laat de beschuldigingen van zich afglijden. &#8216;Ik heb geen inhoudelijke tegenargumenten gehoord.&#8217;
Je zou vilein kunnen zeggen dat de jonge academicus een goed gevoel voor timing heeft: op tijd het zieltogende socialisme de rug toegekeerd en ingezien dat het marktdenken ook niet zaligmakend is, heeft hij zich aangesloten bij in het oog lopende intellectuelen van rechtse snit als Afshin Ellian, Paul Cliteur en de Britse Theodore Dalrymple. In de societyrubriek van Het Parool werd hij schertsend beloond met een 10+ voor ijdelheid. Baudet geeft het meteen toe, hij koestert de aandacht en heeft een kien oog voor de tijdgeest. &#8216;Dit is wat ik wil, uitwerking geven aan de dingen die nu spelen.&#8217;
&nbsp;

Thierry Baudet: ‘Ik wil openstaan voor dat deel van de werkelijkheid dat de ander ziet’

‘Misschien roept men wel: daar heb je die privacygekkies weer. Nou, laat ze maar komen’

Advocaten van de kroongetuige: ‘Hé NSB’ers, kregen we te horen’

<div class="lead">
Nederlandse criminelen leiden in Dubai een jetsetleven, schreef de Telegraaf gisteren. Moeilijk aan te pakken, maar niet onmogelijk. Vijf manieren om beter over de grens te speuren.
</div>
‘Ik zit in de zandbak.’ Zo duidde een afgeluisterde drugshandelaar ooit zijn verblijf in Dubai. Daar is het veilig toeven voor criminelen, <a href="http://www.telegraaf.nl/binnenland/26496905/__Nederlandse_criminelen_leiden_jetsetleven_in_Dubai__.html" target="_blank">concludeerde</a> De Telegraaf gisteren. De leider van politieteam Fast NL (dat jaagt op voortvluchtigen) beklaagde zich in de krant over de onmogelijkheid om in het Golfstaatje verdachten aan te pakken. Dat komt omdat Nederland geen uitleveringsverdrag met Dubai heeft.
Witwassen, oorlogsmisdaden, terrorisme: het zijn delicten waarbij de plegers zich doorgaans weinig van landsgrenzen aantrekken. Nederland staat zich er graag op voor zijn criminele burgers wereldwijd te vervolgen. Toch gaat dat vaak halfbakken. De buitenlanden waarin ‘onze’ verdachten zich schuilhouden, staan lang niet altijd te springen om externe bemoeienis. En waar Nederlandse opsporingsambtenaren wel aan de slag mogen, blijven ze soms steken in een moeras van politieke belangen. Vijf tips voor een internationale speurder.
<ol>
<li>Blijf ze volgen en rook ze uit. Misschien krijg je verdachten niet meteen op het vliegtuig, maar staten (minus Noord-Korea en wat andere discutabele oorden) zijn over het algemeen gediend bij goede wederzijdse verhoudingen. Ja, Dubai is een vrijhaven voor het grote geld. Als dat geld echter aantoonbaar fout is, zijn de Emirati terdege bereid om informatie te delen. Al decennia maken door Nederland gezochte criminelen gebruik van de Dubai-route; van diamanthandelaar en drugsmakelaar Fouad Abbas tot de corrupte investeerders van Palm Invest. In grote strafdossiers wemelt het dan ook van gehonoreerde rechtshulpverzoeken aan lokale autoriteiten en instanties. Laten weten dat je ze in de gaten houdt, informatie uitwisselen, hun geld bevriezen: dat vinden criminelen heel vervelend.</li>
<li>Handhaaf je eigen normen. De Nederlandse advocaat-generaal Martin Witteveen hielp het Rwandese Openbaar Ministerie bij de vervolging van genocideverdachten. Naarmate hij er langer was, zag hij steeds vaker hoe het Rwandese regime op allerlei manieren probeerde controle uit te oefenen op de <a href="https://www.vn.nl/het-hof-oordeelt-in-rwanda-is-alles-prima-in-orde/" target="_blank">rechtsgang</a>. Het lijkt er op dat de Nederlandse rechter dat niet wil zien en verdachten van oorlogsmisdaden in eigen land wil laten berechten.</li>
<li>Vertrouw je vrienden niet. Landen met wie we verdragen sluiten en de opsporing soms samen doen, zijn niet per se kampioenen in mensenrechten. Toch levert Nederland onderdanen uit zonder goed te onderzoeken of de verdenking deugt en het recht op fair trial niet onder de druk staat. Dus voor je het weet krijg je het vermaledijde Amerikaanse<a href="https://www.vn.nl/uitlevering-aan-vs-wesam-al-d/" target="_blank"> systeem</a> van plea bargain voor je kiezen. Of rot je weg in een <a href="https://www.vn.nl/op-pools-transport-2/" target="_blank">Poolse cel</a>.</li>
<li>Blijf sceptisch. Als getuigen elkaar tegenspreken. Als geografische aanduidingen en tijdsbepalingen niet matchen. Als mensen alleen anoniem willen verklaren, via niet-objectieve tussenpersonen. Misschien moet je dan als Nederlands Openbaar Ministerie op een gegeven moment durven toegeven dat <a href="https://www.vn.nl/guus-kouwenhoven-dit-is-een-absolute-nachtmerrie/" target="_blank">waarheidsvinding</a> nauwelijks mogelijk is in een land als Liberia.</li>
<li>Hoed je voor geïmporteerde problemen. Je kan er vergif op innemen dat de mislukte Turkse couppoging van deze zomer juridische consequenties zal hebben in Nederland. Nu al vliegen aanhangers van Erdogan en diens aartsvijand Gülen elkaar ook in Nederland naar de strot. Bij eerdere internationale kwesties die op Nederlandse bodem werden uitgevochten, was de uitkomst discutabel. Zoals bij de conclusie dat Afghaanse oorlogsmisdadigers hier <a href="//www.vn.nl/het-barst-hier-van-de-afghaanse-oorlogsmisdadigers/" target="_blank">asiel </a>hadden gekregen en het daaropvolgende juridische <a href="https://www.vn.nl/vervolg-ons-dan-2/" target="_blank">geharrewar</a>. En meer recentelijk verslikte Nederland zich in <a href="https://www.vn.nl/zelfs-in-nederland-zijn-eritreers-niet-veilig/" target="_blank">de lange arm</a> van het Eritrese dictatoriale regime.</li>
</ol>

Zo pak je Nederlandse criminelen over de grens beter aan

<div class="lead">
De Amsterdamse ex-advocaat Edward Lietaert Peerbolte, die onder de naam Ed Sanders meerdere thrillers schreef, is wegens faillissementsfraude onlangs veroordeeld tot een gevangenisstraf van twee jaar, waarvan een halfjaar voorwaardelijk.
</div>
De veroordeling lijkt de logische uitkomst van een jarenlange juridische strijd tussen de thrillerschrijver en zijn schuldeisers. Die menen dat de Peerbolte rookgordijnen optrekt om geld van anderen achterover te drukken. ‘Op basis van fake- en onzinverhalen probeert hij mensen er in te luizen’, zei een gedupeerde vorig jaar in een <a href="https://www.vn.nl/het-failliet-van-een-thrillerschrijver/" target="_blank">portret </a>dat Vrij Nederland van de ooit gerenommeerde fiscaal advocaat maakte.
Het <a href="http://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:RBAMS:2016:3331&amp;keyword=%223+september+2013%22+%2227+mei+2015%22" target="_blank">vonnis </a>van de Amsterdamse rechtbank op 25 mei was verrassend streng: Peerbolte kreeg twee jaar, waarvan een half jaar voorwaardelijk. Dat was fors meer dan het OM had geëist (vijftien maanden, waarvan vijf voorwaardelijk). Volgens de rechters heeft Peerbolte ten minste 1,5 miljoen euro achterovergedrukt uit zijn bedrijf CB-NL Development dat in 2013 <a href="http://insolventies.rechtspraak.nl/pdf.ashx?ID=13_ams_13_576_F_V_08" target="_blank">failliet </a>ging. Dat was vooral lullig voor de crediteuren van de failliete investeringsmaatschappij: ze hadden nog een kleine acht miljoen euro van de schrijvende zakenman te goed.
Aangifte van de curator leidde tot een strafzaak tegen Peerbolte. Bij de afhandeling van het faillissement was hij niet in staat gebleken de financiële administratie over te dragen, terwijl Peerbolte volgens de wet dergelijke documentatie zeven jaar zou moeten bewaren. De ex-advocaat beriep zich op overmacht: bij een overstroming in zijn Spaanse appartement – een lekkende rioolbuis &#8211; zou de harde schijf van zijn computer onherstelbaar zijn beschadigd. Dat Peerbolte laks was met de boekhouding was toen al lang duidelijk. Sinds 2008 had de fiscaal expert geen jaarrekeningen meer gedeponeerd bij de Kamer van Koophandel. Er was dus helemaal niets waar de curator op kon terugvallen toen hij het faillissement van CB-NL wilde onderzoeken.
Het waterschadeverhaal ging er bij de rechters niet in. Áls het al waar was, dan had Peerbolte zijn administratie veilig, met back-ups in Nederland moeten bewaren en niet op een stand alone computer in Spanje. De fiscalist kon ook niet bewijzen dat hij zijn best had gedaan om de gegevens te redden; de harde schijf was volgens hem door de monteur weggegooid. Overigens kwam Peerbolte pas op de proppen met de waterschade een half jaar nadat de curator hem om de documenten had gevraagd. Voor de rechtbank stond daarmee vast dat ‘de verdachte opzettelijk heeft nagelaten een administratie te voeren’. Dat Peerbolte daarbij vlak voor het faillissement zonder goede verklaring grote bedragen van CB-NL naar andere rekeningen heeft overgeboekt, onder meer een kleine 1,5 miljoen op zijn privérekening, werd hem door de rechters ook aangewreven.
De proceshouding van de thrillerschrijver zal ook niet in zijn voordeel hebben gewerkt. ‘Ter zitting heeft verdachte, een voormalig advocaat en fiscalist, geen enkel blijk gegeven van inzicht in de laakbaarheid van zijn handelwijze,’ concluderen de rechters. ‘Desgevraagd beperkte verdachte zich tot de stelling dat dit een “vervelende zaak” was voor de crediteuren.’ Peerbolte is in beroep gegaan tegen het vonnis.

Thrillerschrijver Ed Sanders krijgt anderhalf jaar cel

Wat heeft Willem Holleeder met zonnepanelen van doen?

<div class="lead">
Criminelen dreigen het land over te nemen. De burgemeester van Veldhoven weet raad: een Nationaal Coördinator Ondermijning.
</div>
Ooit was Jack Mikkers een jaloers ventje. Hij kon het niet verkroppen dat een getapte dorpsgenoot in de duurste auto reed en de mooiste meisjes schaakte. Die afgunst is verdwenen. Vijfendertig jaar later is Mikkers burgemeester van Veldhoven en blijkt de patser waar hij ooit tegenop zag een ordinaire crimineel. ‘Mijn held is inmiddels van zijn voetstuk gevallen,&#8217; schrijft Mikkers in het meinummer van Opportuun, het <a href="https://www.om.nl/actueel/opportuun/@94553/opportuun-nr-2-2016/" target="_blank">huisblad</a> van het Openbaar Ministerie. ‘Voor komende generaties zie ik graag andere helden. Helden die voorbeeldgedrag laten zien dat goed is voor de samenleving.’ De burgemeester heeft ook een idee wie die rol zou kunnen vervullen: een Nationaal Coördinator Ondermijning. Zoals Dick Schoof dat doet voor terrorismebestrijding. Zo iemand moet er komen om de ‘ondermijners’ aan te pakken, ‘de mensen die enorm en dubieus rijk worden over de rug van anderen’. Kortom, een crimefighter in hart en nieren. Een mens als Mikkers.
Zou hij het schertsend hebben bedoeld? Ik vrees van niet. Je ziet het voor je. In Sint-Oedenrode vliegt de auto van de burgemeester in brand en premier Rutte reist stante pede af naar de war room in Eindhoven om samen met de Nationaal Coördinator Ondermijning de situatie onder controle te krijgen. Motorbendes, wiet telende kampers en ander anarchistisch schorriemorrie eat your hart out, hier komt Ondermijningsman!
Natuurlijk is er wat aan de hand is in Zuid-Nederland. Ongetwijfeld is een smaldeel van de bevolking jarenlang ongemoeid gelaten en waant zich daardoor onaantastbaar. Maak ze vooral het leven zuur, de drugshandelaren en hun faciliterende witteboordenvrienden. Maar de borstklopperij waarmee dat gebeurt irriteert. Het is <a href="https://www.vn.nl/maffiaspook-waart-opnieuw-nederland/">stemmingmakerij</a>. Alsof de provincie Brabant dreigt te verworden tot een criminele vrijstaat waar de overheid het nakijken heeft.
Je ziet hoe binnen het immer uitdijende veiligheidsspectrum een nieuwe tak tot bloei komt. Overal in het land krijgen lokale ambtenaren cursussen hoe om te gaan met ‘ondermijners’, er was afgelopen maart zelfs een <a href="http://www.riec.nl/denhaag/actueel/kom-naar-de-dag-van-de-ondermijning-">Dag van de Ondermijning</a>. En nu moet het omineuze verschijnsel een heuse coördinator krijgen. ‘Mogelijk wordt deze functionaris dan de nieuwe held voor volgende generaties!&#8217; droomt Jack Mikkers van zich af in Opportuun.
Dankzij de nieuwe strenge aanpak kunnen rechtbanken in Zuid-Nederland de stroom zaken niet meer aan en misdaadbestrijders in Brabant wijken daarom steeds vaker uit naar zogenaamde <a href="http://www.volkskrant.nl/binnenland/-pak-criminelen-hun-geld-af-dan-tref-je-ze-het-hardst~a4289331/" target="_blank">‘afdoeningen</a>’: als de verdachte akkoord gaat met een boete, komt zijn zaak niet voor de rechter. Het Openbaar Ministerie en de politie als eigen rechter, het is de opmaat naar het scherpe zwaard van Ondermijningsman.
Is dat wat je wilt, Ard van der Steur? Wees de held van een nieuwe generatie, geef toe dat niet alles met strafrecht is te bestrijden en schaf als eerste dat idiote Nederlandse drugsbeleid af. Ik weet niet of Jack Mikkers voor is, maar heel veel <a href="https://www.vn.nl/drugsbeleid-burgemeesters-willen-graag-legaal-jointje/" target="_blank">burgemeesters </a>wel.

Is it a bird? Is it a plane? No, it’s Ondermijningsman!

De boevenauto: pronkstuk, werkplek, schuilplaats