Gedachten op maandagochtend

Wellicht dat we deze zomer het nieuws in een iets te vrolijke vakantiestemming tot ons namen, maar het is toch een behoorlijke koude douche, die Miljoenennota. Wie een dikke maand geleden de kranten doorbladerde, kreeg de indruk dat er licht aan het einde van de tunnel gloorde. ‘Het is goed mogelijk,’ beweerde zelfs de Nobelprijswinnende econoom Paul Krugman in The New York Times, ‘dat we achteraf concluderen dat de recessie in juli, augustus of misschien september ten einde kwam.’ Goddank: dus tóch geen gaarkeukens en bedelende beursbengels in lompen. Maar met de naderende herfst moeten we opeens ‘nog jaren inleveren’ en is het angstaanjagende woord ‘broekriem’ reeds gevallen.

Voor de gewone burger blijft het net zulke ongrijpbare materie als de Mexicaanse griep, waaraan we eerst bij bosjes zouden sterven, en toen weer niet. Maar er zijn momenten waarop de ernst van de zaak opeens keihard binnenkomt. Want als beslag wordt gelegd op de villa van ’s...