Bij de titel De vrolijke wetenschap denk je al gauw aan jongens met koptelefoons op die in een wirwar van draden, stekkers en computers bezig zijn iets uit te vinden dat hen een geheel nieuwe kijk op de wereld moet geven. Maar het is de titel van het boek van Friedrich Nietzsche waarin hij na het sombere Morgenrood van 1881 de wereld met een nieuwe monterheid tegemoet treedt.

In dit boek aanvaardt Nietzsche zijn lot als een filosoof die elk jaar enkele maanden door een diep dal van depressie moet om er daarna met nieuw élan weer een tijdje bovenop te komen in Nice of Genua, als het maar zuidelijk is. Het uit kleine en grotere aforistische paragrafen bestaande boek verscheen in 1882. Vijf jaar later voegde hij er een deel aan toe waarin hij die nieuwe monterheid pas echt de ruimte geeft. Hij wilde het leven nu ‘affirmatief’ tegemoet treden, wat betekende dat hij niet langer ‘nee’ tegen het leven zei, maar ‘ja.’

God is dood

Nietzsche voelde zich door ‘een nieuw...