Overal wordt nu de ‘eind’strijd in Idlib aangekondigd. Idlib mag dan de barre slotafrekening van de Syrische burgeroorlog worden genoemd, het sluitstuk van de oorlog die Bashar Assad zonder hulp van de Russen nooit gewonnen zou hebben. Maar je kunt er wel zeker van zijn dat het nog maar het begin is van een veel grotere herschikking die het Midden-Oosten te wachten staat, en een nóg grotere strijd tussen de grootmachten die Syrië als een cynisch trainingsveld zien in het spel om de nieuwe orde.

De Arabische lente begon in Idlib, daar wordt ze ook voorlopig ten grave gedragen. Sinds Poetins interventie heeft Assad weer een luchtmacht van Soechojs, MIGs en Kalibr kruisraketten, en heeft hij stukje bij beetje het land weer heroverd. Niet helemaal, want 75 procent van het land valt nu onder zijn gezag, maar dat is aanzienlijk meer dan een paar jaar geleden toen IS, Jabhat Al-Nusra (de pro-Al Qaida strijdgroepen), de democratische oppositie en de Koerden (en dat is nog maar een...