Milieugoeroe Wouter van Dieren is het middelpunt van een rel over mogelijke gaswinning op Terschelling. Hij wordt beticht van achterkamertjespolitiek en belangen-verstrengeling. ‘Onzin,’ vindt hij zelf. Maar dat hij op zijn eigen eiland wordt verketterd, raakt hem diep.

‘Hóór je dat!?’ Wouter van Dieren staat in de tuin van zijn huis in het Terschellingse dorp Formerum. Een rijzige man met veel wit haar, wapperend in de avondwind. Aan zijn voeten grote laarzen gevoerd met schapenbont. Met geheven vinger maant hij het bezoek tot stilte. ‘Hóór! Dat is het geluid van véértigduizend foeragerende rotganzen. Die komen hier elk jaar overwinteren in de polders bij het Wad, onderweg naar het Noorden. Fan-tástisch!’

Binnen klinken liederen van Händel, gezongen door Anne Sofie von Otter. Op de oude houten tafel een fles witte wijn en een plank met diverse lokale kazen. Onder tafel ligt een hond tevreden te kwispelen. De muren van de sfeervolle boerderij zijn bedekt met...