Kwestie / Rapport commissie-Davids

Dinsdagmorgen, kwart over tien. Achterin het stampvolle zaaltje van de Haagse Sociëteit De Vereeniging staan Martijn de Rooi en Maarten Wolvekamp van de burgerbeweging Openheid over Irak samen gebogen over het rapport van de commissie-Davids. De eerste exemplaren zijn net aan de pers uitgereikt, de persconferentie van voorzitter Willibrord Davids gaat bijna beginnen. De commissie heeft de negenenveertig belangrijkste conclusies over de Nederlandse besluitvorming over de steun aan de oorlog in Irak apart op een rij gezet. ‘Keihard,’ prevelt Martijn de Rooi. ‘Het is keihard wat hier staat, en terecht. Er was geen volkenrechtelijk mandaat voor de oorlog in Irak, terwijl het kabinet dat altijd heeft beweerd.’ Maarten Wolvekamp: ‘En hier staat dat de rapporten van de inlichtingendiensten veel genuanceerder waren dan de Tweede Kamer of zelfs de andere ministers mochten weten. De Kamer is telkens onvolledig geïnformeerd.’ De Rooi: ‘Deze conclusies...