Haar partner heeft haar gevraagd om alsjeblieft niet ook hun relatie tot kunst te bombarderen. Dat is een reële angst, want Sophie Calle liet de afscheidsbrief van een vorige partner lezen door meer dan honderd vrouwen – van rechter tot psychiater en waarzegster. Het voorlezen legde ze vast, en de vrouwen reageerden bovendien ieder vanuit hun eigen vakgebied op de inhoud van de brief. Het hele project werd een kunstwerk: ‘Zorg goed voor jezelf’, schreef hij, en zo heet het.

De universaliteit van wat eigen en uniek leek, over dat soort dingen gaat het vaak bij Calle. Zoals toen ze zomaar een man in Venetië volgde en fotografeerde, toen ze zichzelf liet achtervolgen door een privédetective, een gevonden adresboekje afbelde om informatie over de eigenaar en toen ze een romanpersonage werd van Paul Auster. Je zou haar kunnen zien als een Parijse en intellectuelere tegenhanger van de Britart van Tracy Emin, Sarah Lucas en Sam Taylor-Wood.

In 2007 schreef Edzard Mik een mooi stuk over...