Er kan over J.D. Salinger alleen nog maar geschreven worden in zijn hoedanigheid van kluizenaar en zonderling. De schrijver is bijzaak.
Salinger, de bijna zevenhonderd pagina’s tellende ‘orale’ biografie van David Shields en Shane Salerno die vorige week verscheen zorgt weer voor een orgie aan ‘snippets’ over zijn leven, saillante feitjes waarvan er één, de tweede testikel die Salinger niet zou hebben gehad volgens twee anonieme zegsvrouwen, tot een van de twee álles verklarende achtergronden van zijn gedrag en schrijverschap wordt uitgeroepen, samen met zijn ervaringen in de oorlog als een van de eerste getuigen van de vernietigingskampen.
Salinger is een ‘scrapbook’ is geworden, een soort plakboek met veel woorden
Dit is een schrijverschap verklaren volgens het Filoktetes-principe: de schrijver heeft een wond opgelopen zoals...
Je reactie wordt geplaatst zodra deze is goedgekeurd. Je reactie is geplaatst.