23-02-2008
Door Sander Donkers

Dat Willy DeVille er een niet-alledaagse kledingstijl op nahoudt, is al een jaar of dertig bekend. Toch weet hij vandaag weer te verrassen. Met wankele tred betreedt de zanger de lobby van het Amsterdamse Barbizon Hotel in een compleet indianentenue. Jas met franjes, een paardrijbroek met schaamlap, een houten kralendekje om zijn nek, paardendeken over de schouder. Aan zijn bijna doorgescheurde oorlellen bungelen fikse stenen, daarboven prijkt een bewerkelijke coiffure – lange waaier in de nek, bovenop Little Richard met een toefje mohikaan.

Het is zijn casual look, zegt DeVille, terwijl hij een afwezig handje geeft. ‘Wat ik draag als ik geen zin heb om ondergoed aan te trekken.’ Wanneer hij vervolgens de schaamlap optilt en een doorzichtige maillot onthult, is duidelijk te zien dat hij de waarheid spreekt.

Hij drapeert de deken over de sofa, bestelt een decaf ijskoffie met een bakje ijsblokjes, een kannetje melk en zoetjes, ‘maar geen glaasje water...