Mogen we alsjeblieft naar huis, dacht ik op donderdagochtend om halftien toen ik in een steenkoude kelder tegen een grote houten ton geleund stond, vechtend tegen de steken in mijn borst van het oprispend maagzuur. Ja, lekker, glimlachte ik als een boer met kiespijn, nadat ik met een trekkende bek het magere slokje in de plastic maatbeker had laten lopen die dienstdeed als spuugemmer, en opgescheept zat met een smaak in mijn mond die ik op dat moment alleen maar kon omschrijven als ijskoud citroenzuur.

Mijn professionele leven is natuurlijk een grote hedonistische vakantie, maar af en toe moet er gewerkt worden.

Ditmaal betrof het een wijnstudiereis. Mattijs Koornneef, een bekende horeca-importeur van Italiaanse wijnen, is ondertussen een goede vriend van mij. We sparren graag, over eten en wijn, en daar leer ik veel van. Een aantal keer per jaar reist hij naar Italië om zijn producenten te bezoeken. Hij nodigde mij uit om hem een keer te vergezellen.

Een aardige kerel

Die...