De risico’s van blowen worden vreselijk onderschat, vindt ex-hasjverslaafde Yoram Stein. Hij schreef er een boek over.

Dat het maar meteen uit de weg is geruimd: we kennen elkaar, Yoram Stein en ik. Dertien jaar geleden zaten we allebei in de ‘cannabisgroep’ van de Amsterdamse Jellinek, geleid door psychotherapeut Peter van Dalen. Het was een praatgroep voor mensen die verslaafd zijn aan hasj en/of wiet. Ook stonden we er een paar keer per week samen met de heroïne- en cokejunks in de rij voor het toilet, om in een potje te plassen.

Geen glorieuze tijden, maar inmiddels wel lang geleden. Toch schoot bij het horen van zijn naam onmiddellijk weer dat ene zinnetje door mijn hoofd – het verplichte mantra waarmee we destijds de groepsgesprekken begonnen: ‘Ik ben Yoram, en ik ben al … maanden clean.’ Het is niet uitgesloten dat hij hetzelfde heeft bij het horen van mijn naam. En al kennen we elkaar eigenlijk niet, het weerzien voelt op een vreemde manier innig.

Zelf schreef ik elf...