Sander Pleij las Owen Sheers en dacht: wat raar!

Er is iets raars met de roman van Owen Sheers. De Engelse en Amerikaanse recensies van Ik zag een man waren oké. Zoiets als een dikke 7. Mooi geschreven over de rouw van een Engelsman die zijn vrouw verliest wanneer ze sneuvelt als oorlogsverslaggeefster. Deze week verschijnt het ook in het Nederlands en… er was iets raars.

Ik las Sheers met afnemend enthousiasme. Zeker toen het boek iets modieus kreeg door ook nog in te zoomen op een drone-piloot die Pakistanen aan gort schiet. Alsof de wil om over de actualiteit te schrijven groter was dan de noodzaak van het verhaal.

En mijn suspension of disbelief viel in duigen op bladzijde 174: een kind valt van de trap, dood, en de hoofdpersoon reageert volstrekt ongeloofwaardig – in mijn ogen. Sterker, ik dacht: ben je belazerd? Zo zou Michael helemaal nooit reageren. Leer mij Michael kennen! Die schrijver begrijpt er niks van.

In het kielzog van die gedachten volgde de twijfel: als ik...