Walter Berglund, een van de hoofdpersonen in Jonathan Franzens alom geprezen roman Freedom, heeft een oude schoolvriend en een rivaal in Richard Katz, ooit de spil van de succesvolle rockband de Traumatics. Wanneer Katz in de roman opduikt is hij teruggekeerd naar zijn oude stiel: het bouwen van extra verdiepingen op daken (rooftop decks). Die terugkeer naar zijn oude beroep heeft niets te maken met gebrek aan succes van de band, integendeel, de band doet het zo goed dat zelfs hun oude opnames gretig worden gekocht. Zo goed zelfs dat Katz te maken krijgt met ‘een van de meest traumatische gebeurtenissen in zijn leven’: hij wordt genomineerd voor een Grammy Award. Bij de schets van zijn leven krijgen we als tweede traumatische ervaring te lezen dat hij zijn eigen muziek op National Public Radio hoorde. En de derde: dat zijn CD Nameless Lake het uitverkoren kerstcadeautje werd, boven vele andere aantrekkelijke kandidaten. Maar van al deze twijfelachtige zegeningen was de Grammy...