Van de Engelsen wordt nog steeds gezegd dat ze zo goed in staat zijn om onderkoeld te reageren op heftige gebeurtenissen. Ze zouden er siberisch onder blijven en ‘suppress the display of any emotions’.

Hoe betrouwbaar of onbetrouwbaar het nu ophef makende boek The End of the Party van Andrew Rawnsley over het emotionele karakter van Engelse premier Gordon Brown ook is, Brown heeft in ieder geval al toegegeven dat hij zijn stiff upper lip niet altijd onder controle heeft: ook hij heeft wel eens een woedeuitbarsting.

Toch zou dit boek nu voor het eerst onthullen dat Brown ‘een boze, opvliegende man’ is. Maar heel Engeland kent Gordon Brown al zo’n vijfentwintig jaar en heeft hem dagelijks over de vloer. Er stond en staat elke ochtend wel iets over hem in de krant. Als men al die jaren niets van zijn emotionele karakter tevoorschijn heeft weten te halen, dan hebben alle journalisten van alle kranten vijfentwintig jaar geslapen.

Loslippig
Gordon Brown is een uitgelezen...