Beschouwing / Praxiteles, zijn model Phryne en het schoonheidsideaal

In het Louvre is ze niet speciaal tot het stralende middelpunt van de Praxiteles-tentoonstelling gemaakt, maar dat wordt de Aphrodite van Cnidus vanzelf. Na de half geklede Aphrodites van Arles, Townley en Belvédère, die allemaal op haar geïnspireerd zijn, verschijnt ze in twee bijna identieke versies aan het eind van de tentoonstelling, als enige geheel naakt. Na zoveel bevalligheid is de decente allure van de naakte Aphrodite van Cnidus toch onmiskenbaar de apotheose. Dit is de solide schoonheid rond wie al die verhalen ontstonden die voor de geschiedenis van de schoonheid zoveel zijn gaan betekenen. En rond Phryne, de courtisane en minnares van Praxiteles die voor de Aphrodite model stond.

Voor een door de wol van twintig eeuwen erotiek geverfde ingezetene van de eenentwintigste eeuw is het niet goed voor te stellen dat het naakt van Aphrodite van Cnidus vanaf het moment van haar bestaan (360 v.Chr.) voor...