Het is niet moeilijk om bij de moord op de redactie van Charlie Hebdo te denken aan de onlangs overleden Duitse socioloog Ulrich Beck, de bedenker van het begrip ‘risicomaatschappij’.

Toen de Duitse socioloog Ulrich Beck, die op nieuwsjaardag op zeventigjarige leeftijd overleed, in 1986 het begrip ‘risicomaatschappij’ introduceerde, dacht hij aan een mogelijke nucleaire ramp, aan klimaatverandering, genetische manipulatie, vliegrampen en andere catastrofes die samenhingen met de technologische vooruitgang. Beck moest het daarna altijd over de risicomaatschappij hebben. Hij had een psychologische snaar geraakt. Risico’s gingen tot de moderne samenleving horen. Er kwamen in de loop der jaren ook steeds meer risico’s bij: Tsjernobyl, de ‘war on terror’ na 9/11, de kredietcrisis, de gekke koeienziekte, computerhackers en de terreur van Al Qaida. Nog afgezien van de meer persoonlijke risico’s verbonden aan de toegenomen werkloosheid, faillissementen, fraudes, stress...