Essays

In Rudy Kousbroeks Restjes komen weer veel herinneringen voor, maar hij tilt ze uit zijn persoonlijke sfeer door er onnadrukkelijk een ruimere historische, culturele of politieke context aan te geven.

In het eerste stuk doet hij dat door met de ogen van zijn moeder naar de twintigste eeuw te kijken, de eeuw die zij, geboren in 1900, op twee jaar na helemaal heeft meegemaakt. Hij schetst haar grote en kleine omgeving. Alle nieuwigheden die nu vanzelfsprekend zijn: de auto, telefoon, elektriciteit, grammofoon, vliegtuig en de film heeft ze vanaf het begin meegemaakt. Ze kwam in de jaren veertig vanuit Indië in Nederland in een totaal andere werkelijkheid. Ze bleef daardoor voor een groot deel in haar paradijselijke herinneringen leven. Om haar heen speelden zich wereldschokkende gebeurtenissen af, maar haar persoonlijke tragedie betrof de ondergang van de koloniale wereld. Het persoonlijke en algemene zijn hier perfect in balans.

Restjes is wel een erg sneue titel voor deze...