De inleider meldde van te voren alvast dat de toeschouwers geïrriteerd moesten raken. Sander Pleij zat op rij drie, precies in het midden.

Er plaste een mevrouw op het toneel. Zo op het podium van de Stadsschouwburg in Amsterdam. Voor een volle zaal.

Geschokt? Ik vond het wel een beetje vies dat er geen wc-papier was. Maar ik was gewaarschuwd bij de voorbeschouwing van Tragedy of a Friendship, de voorstelling die Jan Fabre maakte over Nietzsche en Wagner. Dat plassen, dat was nog niks.

Even eerder kon de inleider van het Holland Festival de hakken niet op de grond houden in de Koninklijke Foyer. De frêle Vlaming sprak: ‘Als straks de geslachtsdelen van een vrouw langdurig gestimuleerd worden, dan is dit om platte seksualiteit te simuleren.’

Haast op zijn tenen vertelde hij dat we ‘evocaties’ van opera’s gingen zien. Bijvoorbeeld van Das Liebesverbot. ‘Dat verbod zal ontstaan in een gewelddadige seksualiteit en sado-masochisme. Wat Jan Fabre expliciet zal...