05-09-2009
Door Carel Peeters

Er zijn natuurlijk wat historisch geworden sneren uitgedeeld, maar erg veel publieke animositeit is er nooit geweest tussen Amerikaanse schrijvers. Gore Vidal noemde collega Norman Mailer de ‘Charles Manson’ van de literatuur, Truman Capote zei van Mailer dat hij volstrekt geen talent had (‘None, none none’). En Mary McCarthy zei van haar collega Lillian Hellman dat ze zo onbetrouwbaar was dat zelfs haar woorden ‘and’ en ’the’ gelogen waren. En dan zijn er nog een paar anekdotes in de marge: dat Germaine Greer het tijdens een literaire avond met Mailer aan de stok kreeg vanwege zijn vrouwenhaat, of dat de criticus Michiko Kakutani van The New York Times door Mailer werd uitgescholden omdat ze zijn boeken systematisch afkraakte. Zowel Vidal als Greer heeft het in 1985 trouwens weer bijgelegd met Mailer.

In The New York Review of Books, het grootste Amerikaanse tijdschrift voor literatuur en ideeën (oplage 130.000), staan vanzelfsprekend veel kritische...