Lodewijk Asscher trekt als een nieuwe Jeremy Corbyn van leer tegen het regeerakkoord, maar eigenlijk zit er een reeks plannen in waar de PvdA zó haar handtekening onder had kunnen zetten. Dan is oppositie voeren dus verdomd lastig.

Enige uren na de presentatie van het nieuwe regeerakkoord zaten Lodewijk Asscher, Emile Roemer en Jesse Klaver broederlijk naast elkaar aan tafel bij Pauw, in een poging meer eensgezindheid uit te stralen dan de coalitiepartners. Eén voor één probeerden ze uit te leggen waarom de kabinetsplannen een ramp waren voor het land. Van Roemer zijn we dat gewend: die is als vurig socialist net zo boos op het komende kabinet als op het oude. En van Jesse Klaver was het ook te verwachten: die stapte uit de formatie, en kan dus moeilijk anders dan roepen dat het nieuwe kabinet niet deugt. Maar Lodewijk Asscher zit in een lastiger positie. Zijn belangrijkste commentaar: nadat hij in het scheidende kabinet ontzettend zijn best heeft gedaan de boel op orde te...