In een hoek van een Utrechtse hotelkamer zit een kleine, ietwat gezette man diep weggezakt in een fauteuil. Hij draagt een petje met ‘Swamp Dogg’, zijn artiestennaam, en een sweater met Disneyfiguurtjes. Zijn dochter, die net als hij Jerry Williams heet, sleept de ene na de andere koffie aan, want de overtocht vanuit Californië is haar 76-jarige vader niet licht gevallen.

Swamp Dogg is een bonafide cultheld. Een veelzijdige muzikant met een rijke carrière als zanger, songschrijver en producer, die dik vijftig jaar zorgvuldig onder de radar van het grote publiek is gebleven. Hij is in Nederland voor een optreden, een uitnodiging die vast te maken zal hebben met zijn nieuwste plaat, Love, Loss & Autotune.

In recente interviews kraaide hij triomfantelijk over een comeback. Maar vandaag treffen we een oude man die geplaagd wordt door rugproblemen, jetlag en andere malheur. Waar hij met graagte over vertelt in een diepe, krakerige bas, op een tempo van een woord of tien per...