In het nieuwe boek van Susan Neiman, Verzet en rede in tijden van nepnieuws, is de filosofe niet vies van een beetje patriottisme. ‘Progressieve mensen zijn bang dat nationale trots Wilders in de kaart speelt. Maar het is precies andersom.’

Een ‘Amerikaanse Jodin in Duitsland’, noemde Susan Neiman  zichzelf toen we elkaar twee jaar geleden spraken in Berlijn. Omdat ze geen Duits staatsburger was, kon ze destijds politiek niet veel betekenen voor ‘haar’ partij, de SPD, die – althans in naam – de socialistische traditie voortzet waarin zijzelf ook zei te staan. Maar er is iets veranderd, vertelt Neiman als ik haar bel terwijl ze onderweg is naar het Einstein Forum in Potsdam.

Niet wat betreft dat socialisme trouwens. Ze verzet zich er nog altijd tegen dat het ‘een vies woord’ is geworden. ‘Cultuurmarxisme is nu het scheldwoord van de dag, maar dat is een belegen manier om iedereen die zich sterk maakt voor sociale gelijkheid en vooruitgang te brandmerken als...