Je móét veranderen, leerde Sander Pleij al vroeg. Maar tijdens het lezen van de confucianistische lessen van Michael Puett bedacht hij: maakt het iets uit of dat idee Oosters of Westers is?

Hoe te leven? Verander, blikskaters! Leef met meer toewijding, liefde en creativiteit. Want straks gaan we allemaal dood. Dus geen getalm meer nu, of gelanterfant en andere tijdverspilling.

Ja, de cultuur schreeuwt het ons toe: verander je leven! Met eenzelfde imperatief als waarmee Rainer Maria Milke in 1908 het gedicht Archaïscher Torso Apollos besloot: Du mußt dein Leben ändern.

Bij mij kwam die vol binnen toen ik begin twintig was, en ik denk dat dit op conto van het woordje moet komt. Want dát was hoe ik het voelde: in alles schoot ik tekort en ik wist dat ik moest veranderen. Rilkes moet opende niet zozeer de mogelijkheid, dat het kon, maar bovenal was de onverbiddelijke toon zo aantrekkelijk. Het moest, simpel: verander.

Had ik toen maar college kunnen volgen bij de nu populaire...