Om ‘Hollandse toestanden’ te voorkomen, wil de CIA de publieke opinie in andere landen beïnvloeden.
Na elf september richtte de CIA een bijzondere denktank op: CIA Red Cell. Deze club bestaat uit ‘leken’, zoals detectiveromanschrijvers, kunstenaars en communicatie-experts en heeft als opdracht de CIA op creatieve en ‘out of the box’-ideeën te brengen op het gebied van terrorisme, defensie en binnenlandse veiligheid. Kort na de val van het Nederlandse kabinet schreef Red Cell een vertrouwelijk rapport over het Europese draagvlak voor de missie in Afghanistan. Volgens het rapport, dat gelekt is via klokkenluiderssite Wikileaks, laat de val zien hoe fragiel die steun is.
Publieke apathie
Vooral Duitsland en Frankrijk baren de CIA zorgen. Tachtig procent van de Duitsers en Fransen is tegen troepenversterking, blijkt uit CIA-onderzoek. Daarvan vindt slechts 0,1 tot 1,3 procent de missie een urgent politiek thema. Deze ‘publieke apathie’ stelt de leiders van het land nu nog in staat ‘de kiezer te negeren’, maar de CIA verwacht bloedige lente- en zomermaanden in Afghanistan. De missie zou daardoor in beide landen wel eens hoog op de agenda kunnen belanden. Om te voorkomen dat ‘de apathie van vandaag de oppositie van morgen wordt’, stelt het rapport een ‘strategisch communicatieprogramma’ voor. Met andere woorden: een uitgekiend reclameoffensief.
Red Cell adviseert dat de boodschap in Frankrijk moet zijn dat Afghaanse vluchtelingen en burgers voordelen hebben van de missie, geïllustreerd met aansprekende voorbeelden. Fransen zijn namelijk vooral gevoelig voor het lot van deze groepen, toont onderzoek aan. Ook is het belangrijk te benadrukken dat tweederde van de Afghaanse bevolking vóór de missie is. Immers: mensen die denken dat burgers tegen zijn, zijn zelf ook vaak tegen. Als tegelijkertijd de mogelijke negatieve gevolgen van een eventueel falen van de ISAF-missie voor de Afghaanse bevolking worden ‘gedramatiseerd’, dan zullen de Fransen zich schuldig gaan voelen. Het vooruitzicht dat de Taliban het meisjesonderwijs weer af zal gaan schaffen, zal het bijvoorbeeld goed doen, denkt Red Cell.
Duitsers maken zich daarentegen vooral zorgen over de kosten van de missie en zien Afghanistan niet echt als hun probleem. De boodschap daar moet daarom beklemtonen hoeveel vooruitgang reeds geboekt is, welke essentiële rol Duitsland daarbij speelt én wat de potentiële gevaren voor het land zelf zijn als de missie mislukt. Dat kan door aan te zetten dat Duitsland overstroomd zal raken door terrorisme, opium en vluchtelingen. Duitsland is allergisch voor gewapende conflicten, zegt het rapport, en om die reden dienen de humanitaire en multilaterale aspecten van de missie te worden uitgelicht.
Vrouwen als ideale boodschappers
Omdat vrouwen zo goed in staat zijn om persoonlijk te praten over hun ervaringen, ziet de denktank Afghaanse vrouwen als hun ‘ideale boodschappers’. Geënsceneerde media events waarbij Afghaanse vrouwen hun verhalen vertellen aan Franse en Duitse seksegenoten, het liefst ‘in programma’s met een disproportioneel groot vrouwelijk publiek’, zijn dan ook effectief. Polls laten namelijk zien dat vooral Europese vrouwen sceptisch zijn over de missie.
Het rapport stelt dat als de bondgenoten de ideeën van Red Cell implementeren, hun bevolking ertoe bereid is om ‘meer militaire- en burgerslachtoffers te tolereren’.
