Waarom zijn wij zo lief voor Jobs? Hij weerde journalistiek werk, voerde agressieve patentoorlogen en schonk nooit iets aan een goed doel.

Na de dood van Steve Jobs leken de media een weddenschap te hebben afgesloten (inzet: de iPad 3) over wie het mooiste superlatief kon verzinnen. De Wereld Draait Door wijdde een hele uitzending aan Jobs. Toen die uitdraaide op één grote reclamespot, prevelde Matthijs van Nieuwkerk nog even iets over de Reclame Code Commissie, om vervolgens Apple nog maar eens tot ‘religie!’ te benoemen. Dat Apple-gebruikers Jobs als een god vereren: oké. Maar waarom gaan journalisten mee in de publieke emotie?

Gezien Jobs’ opvatting over de vrije pers is het raadselachtig waarom juist de ridders van het vrije woord voorgaan in de processie van zijn heiligverklaring. Vorig jaar weigerde Apple de app van de Amerikaanse cartoonist Mark Fiore te verkopen. Fiores (vrij brave) politieke satire, waar hij datzelfde jaar een Pulitzer Prize voor won, ‘ridiculiseerde...