23-06-2007
Door Sander Donkers

Het zijn op dit moment zo’n beetje de twee belangrijkste namen in de alternatieve country: Ryan Adams en Wilco-voorman Jeff Tweedy. Een dubbelinterview, met een bad boy en een lieve vader. Tweedy: ‘Ik word zeer ongemakkelijk van het feit dat mensen door mijn songs menen te begrijpen wie ik ben.’ Adams: ‘Trouw aan een muzikale traditie interesseert me geen hol.’

De een is een brave huisvader, de ander een enfant terrible met een rumoerige levensstijl. De een leunt voorover en werpt zich haast in het gesprek. Hij is zo beleefd dat hij, tevergeefs, probeert zijn gaap te maskeren. De ander hangt nonchalant achterover in een leren fauteuil, zijn kruis nogal nadrukkelijk vooruit. Als hij tenminste niet een onrustig ommetje door de hotelkamer maakt. De een spreekt beheerst, op fluistervolume, en kiest zijn woorden met precisie. De ander vloekt als een bootwerker en praat alsof hij een schot hagel afvuurt.

Dat doen ze overigens niet in dezelfde...