Fotodocument / Bij Fukushima

Hoe breng je de verwoestende tsunami en de daaropvolgende kernramp in Fukushima in beeld? De gehavende omhulsels van de kernreactoren bij Daiichi zijn een logische keuze. Dat beeld is in talloze kranten afgedrukt en vaak te zien geweest op televisie. Onlangs nog mochten journalisten van dichtbij een kijkje nemen. Ook het beeld van de op elkaar gestapelde autowrakken is iconisch, of de skeletten van de houten huizen, of de verlaten straten, of de treurig kijkende ontheemden die nog steeds in sportzalen bivakkeren.

De Italiaanse fotograaf Massimo Mastrorillo en de Canadees Donald Weber kozen voor een andere aanpak. Ze bezochten stadjes als Minamisoma en Kawamata (beroemd om de zijde) waar de straling even hoog is als in de verboden zone, maar waar het normale leven gewoon doorgaat. Bewoners gaan er naar de supermarkt, drinken een biertje in het plaatselijke café.

Ze noemen hun project ‘Life after zero hour’. ‘De bevolking rond Fukushima moet helemaal...