Beschouwing / Montesquieus moderne nuance

Toen Montesquieu al ruim in de veertig was, in het midden van de jaren dertig van de achttiende eeuw, wees weinig erop dat hij de schrijver zou worden van De l’esprit des lois, het boek dat het denken over politiek zo grondig zou beïnvloeden dat elke democratie in het Westen er de (weldadige) sporen van zou gaan dragen. Hij was op dat moment de schrijver van Lettres persanes (1721), de briljante satire op Franse en oosterse zeden en gewoonten, van de pikante novelle Le temple de Gnide, en van een boek over de achtergronden van de opkomst en het verval van het Romeinse rijk.

Montesquieu had nog de reputatie van een adellijke losbol, ‘a rakish courtier’ zoals zijn biograaf Robert Shackleton het noemt. Terwijl zijn vrouw op zijn kinderen, wijnvelden en het kasteel La Brède in de buurt van Bordeaux lette, frequenteerde hij de Parijse salons waar hij zich als een gematigde verlichte geest geliefd maakte, behalve bij Voltaire. Hij zegt...