Als culinair columnist wilde ik het ook zo graag een keer opschrijven. Nu kan het: daar moet een piemel in!

We hebben afgelopen oktober als samenleving een nieuw dieptepunt bereikt. Het incident riep ongeloof en hardvochtige minachting op. Wat moesten we met die mensen? Het was werkelijk een gotspe. Maar laten we eerlijk zijn, de PVV-piemelschreeuwers van Steenbergen waren ergens ook wel een cadeautje. Je kunt mij niet wijsmaken dat al die redelijke, eloquente columnisten en opiniemakers niet besmuikt dankbaar achter hun toetsenbord hebben gezeten, toen ze voor de derde week op rij met goed fatsoen konden opschrijven dat daar, of ergens anders, een piemel in moest.

‘Neem een grote pan,’ ging ik schrijven. ‘Vul die met water en doe er wat grofgesneden aromaten bij.’ Ja, en dan? en dan? Welnu…

Negenennegentig keer heeft de bewuste zin sindsdien in de Nederlandse printmedia gestaan. Dat Geenstijl.nl kopte: ‘Asielhaters willen piemel in voorstander stoppen’ kan niemand...