22-11-2008
Door Carel Peeters

Er is geen eeuw waarin de status van de mens zo in twijfel is getrokken als in de twintigste. Omdat de oorlogen zich op wereldschaal afspeelden en iedereen ervan op de hoogte was, kon de hele wereld meedoen aan de beoordeling. De mens werd definitief een mixed blessing, een twijfelachtige zegen, want zowel in staat tot heroïsche daden als tot weerzinwekkende misdaden, en alles daartussenin. Geloven in de goedheid van de mens begon niet meer voor de hand te liggen. Niet iedereen verbergt sindsdien een grote of kleine schurk in zijn borst, maar het is wel goed om met de mogelijkheid rekening te houden dat ‘onder de dubbele bodem van de menselijke ziel de wilde jungledieren huizen’, zoals Willem Frederik Hermans graag zei.

Gegeven deze twijfelachtige status was het nodig de mens tegen zichzelf in bescherming te nemen door het opstellen van een Verklaring waarin de Rechten van de Mens werden opgesomd die door alle mensen en regeringen geëerbiedigd...