In ‘Levenswerk’, het boek van bijna zevenhonderd pagina’s waarin Paul Auster al zijn autobiografische proza en beschouwingen heeft verzameld, gaat het opvallend vaak over hongeren als een middel om tot schrijven te komen.

Toen Franz Kafka in 1974 vijftig geleden was overleden schreef de Amerikaanse schrijver Paul Auster een tekst die hij ‘Pagina’s voor Kafka’ noemde. Het is geen tekst over Kafka’s schrijverschap of herinneringen aan het lezen van zijn werk. Het is ook geen verhaal want er gebeurt niets in. Het is een tekst over iemand die ‘nooit ergens naar toe gaat. En toch gaat hij altijd’. ‘Nooit’ is niet helemaal waar omdat hij wel op pad gaat. Maar wat hij achterlaat sleept hij met zich mee en elke stap wordt vergezeld van de onzekerheid of hij er wel goed aan heeft gedaan om op pad te gaan: ‘Zijn twijfel gaat met hem mee, als adem, als zijn ademhaling tussen de ene stap en de andere’. Het is duidelijk een kafkaësk personage zonder identiteit,...