Opvallend veel Turkse Nederlanders hebben op de omstreden AKP van Erdogan gestemd, daartoe aangespoord door de Turkse organisatie Diyanet. Opeens moeten we weer denken aan Kuzu en Öztürk.
Opmerkelijk <a href="http://www.volkskrant.nl/buitenland/waarom-stemmen-nederlanders-op-erdogan~a4064369/?akamaiType=FULL&amp;__gda__=st=1433855606~exp=1433855616~acl=%2fbuitenland%2fwaarom-stemmen-nederlanders-op-erdogan~a4064369%2f%3fakamaiType%3dFULL%26__gda__%3d%2a~hmac=320b82434f740d0bfd9450031cb33a6db16c12360f11d814214ff83947cf0953" target="_blank">grafiekje</a> in De Volkskrant van vanmorgen: maar liefst 64,3 procent van de Turks-Nederlandse kiezers heeft deze week gestemd op de AKP van de omstreden Turkse premier Erdogan. Verreweg het hoogste percentage van alle Europese landen. In Groot-Brittannië en Spanje bijvoorbeeld, komt de voorkeur voor de AKP onder oorspronkelijk Turkse inwoners nauwelijks boven de 14 respectievelijk 6 procent.
Deskundigen verklaarden in het dagblad dat de massale steun voor Erdogan hier te lande vooral te maken heeft met afkomst: de meeste Turkse migranten in Nederland komen uit het Anatolische ‘hartland’, waar de AKP sterk was en is.
Maar de deskundigen lieten buiten beschouwing welke rol grote Turkse organisaties als Diyanet en Milli Gürüs de afgelopen decennia bij de integratie in Nederland hebben gespeeld. Juist in moskeeën van Diyanet werden de moskeegangers de afgelopen weken aangespoord vooral AKP te gaan stemmen. En op kosten van Diyanet werden de kiezers per touringcar naar de stembureaus vervoerd.
Opeens moesten we weer denken aan Kuzu en Öztürk.
Want in de PvdA-fractie was het precies deze kwestie die eind vorig jaar tot een scheuring leidde. De aankondiging van PvdA-minister Lodewijk Asscher dat hij juist Diyanet en Milli Görüs extra in de gaten zou laten houden omdat zij de integratie in de weg zouden kunnen staan, leidde tot een hevige confrontatie met Tunahan Kuzu en Selçuk Öztürk. Uiteindelijk werden ze uit de fractie gezet en gingen ze als onafhankelijke Kamerleden verder.
Sindsdien kunnen de twee Turkse Nederlanders zich in alle vrijheid roeren in de Kamer.
Dat bleek ook in april, toen de Kamer debatteerde over de Armeense genocide. Al snel tekende zich massale steun af voor een motie van de ChristenUnie. Strekking: het kabinet moet de Turkse regering aansporen de Armeense genocide eindelijk te erkennen. Tot woede van Kuzu: hij vroeg meteen een hoofdelijke stemming aan om Turks-Nederlandse Kamerleden van andere partijen te dwingen kleur te bekennen. Ze stemden allemaal vóór de motie.
Onder het motto ‘name and shame’ zetten Kuzu en Öztürk het betreffende <a href="https://www.facebook.com/DenkNL/videos/vb.1550088745275913/1583494455268675/?type=2&amp;theater" target="_blank">filmpje</a> direct op Facebook: Sadet Karabulut van de SP, Yasemin Cegerek, Sultan Günal-Gezer en Keklik Yücel van de PvdA, allemaal vóór erkenning van de Armeense genocide. Het regende woedende reacties, waaronder: ‘Landverraders!’
<div id="fb-root"></div>