Schilderkunst Lucas Cranach in Londen

Bomen vol blozende rijpe appels, het sappige groene gras bezaaid met rode en witte bloemen, struiken die vol in bloei staan en druiven die in volle trossen aan de ranken hangen. En dit is alleen nog maar de vegetatie op het frivole schilderij De Gouden Tijd van Lucas Cranach. De mensen die erop staan, zijn zorgeloos bloot, dansen om de appelboom of liggen in paartjes in het gras, ontspannen converserend of verliefd naar elkaar kijkend. In een vijvertje wordt gesparteld. Wat we hier zien, is onmiskenbaar het paradijs van onschuld en verleiding, maar dan niet de Hof van Eden van de christenen waar de zondeval en de verdrijving uit het paradijs als een doem boven hangen, maar de onbekommerde versie zoals beschreven door Hesiodes (en Ovidius na hem) in de zesde eeuw voor Christus.

Ik heb me altijd verbaasd over de ongekende frivoliteit van dit soort schilderijen van Cranach, afkomstig immers van een schilder die als vriend en geestverwant van...