Op 10 maart van het jaar 1976, gedurende de hoogtijdagen van het Zweedse egalitarisme, publiceerde de avondkrant Expressen een allegorische opiniebijdrage van de toen al befaamde kinderboekenschrijfster Astrid Lindgren. De titel: ‘Pomperipossa in Monismanien’.

‘We kunnen haar Pomperipossa noemen, want zulk soort namen hebben mensen nou eenmaal in sagen,’ schrijft Lindgren, en ‘ze woonde in een land dat we Monismanien kunnen noemen, want we moeten het toch een naam geven.’ Dat land ‘van bossen en bergen en meren’ werd al meer dan veertig jaar bestuurd door dezelfde groep politici en die hadden er een mooie samenleving van gemaakt, vond Pomperipossa, waar niemand armoede leed en iedereen zijn deel kreeg van de welvaartskoek.

Pomperipossa schrikt zich een ongeluk als ze erachter komt dat ze 102 procent van haar verdiensten moet afstaan aan de belasting.

Een lange allegorie kort: Pomperipossa, die dat jaar zo’n twee miljoen kronen (vandaag ongeveer 200 duizend euro)...