09-02-2008
Door Carel Peeters

Het nieuwe boek van scheikundige en filosoof André Klukhuhn, Alle mensen heten Janus, heette in 1989 nog Hypothese van de wereld. De vermeerderde editie van 1995 noemde hij Sterf oude wereld. De nog eens uitgebreide versie van 2003 werd De geschiedenis van het denken genoemd. Nu, in 2008, heet dus hetzelfde boek, maar voorzien van zo’n tweehonderdvijftig pagina’s extra,

Alle mensen heten Janus. De eerste uitgave was al geen dunnetje, de nieuwste editie is uitgegroeid tot een boek van een mastodontische negenhonderd pagina’s. Het is dat het goed gebonden is, soepel openvalt en een passende bladspiegel heeft, anders zou een gevaarte met zo’n oceanisch ruime ondertitel als ‘Het verbond tussen filosofie, wetenschap, kunst en godsdienst’ een ongemakkelijke gast zijn. En wat moeten de eerdere lezers van een of meer vorige versies? Ze kunnen moeilijk het hele boek nog eens gaan lezen. Er is zichtbaar een aantal hoofdstukken toegevoegd, maar...