Ontvoerd door de Taliban

Het boek van journaliste Joanie de Rijke over haar ontvoering door de taliban is op zijn zachtst gezegd curieus te noemen. Ze beschrijft en detail hoe commandant Ghazi Gul haar verkracht tijdens haar verblijf van zes dagen in de bergen. In recente interviews zei ze het de commandant niet echt kwalijk te nemen, hij zou ‘last van zijn hormonen’ hebben gehad. Leidt ze misschien aan het Stockholmsyndroom? Nee hoor, De Rijke wil nuances aanbrengen. Ze is namelijk ook met respect behandeld.

In haar boek geeft De Rijke een net wat plausibeler verklaring voor haar vergevingsgezindheid over de verkrachting: ze wil in leven blijven. Later in het boek schiet ze echt uit de bocht als ze Gul (die eerder tien Franse militairen in koelen bloede vermoordde) in lyrische bewoordingen beschrijft als een nobele wilde: ‘Zijn lange warrige zwarte haar, de kromming van zijn neus onder de zware wenkbrauwen, zijn fonkelende ogen en krullende baard stralen zo’n ontembare drang naar...