Snakkend naar genade las Sander Pleij de nieuwe vertaling van Henry James’ ‘Daisy Miller’. Hij concludeert: deze roman gaat over zoveel meer dan we altijd hebben geleerd.

Zonder het slot van de prachtige novelle Daisy Miller (1879) te verraden, kan ik wel vertellen dat Henry James hier geen genade kent voor zijn lezer. Hij voert ons naar steeds grotere hoogten in zijn beschrijvingen van een jongedame die haar omgeving in vuur en vlam zet met haar fatale combinatie van ongenaakbare schoonheid en balsturig gedrag. ’s Nachts schrijdt zij onder een zwoele sterrenhemel langs het Meer van Genève, als een lome nimf zichzelf koelte toewuivend. Als lezer begin je al snel te snakken naar verlossing: waar moet dit naartoe? Hoe gaat deze zinderende seksuele spanning zich ontladen?

Daar bij het meer van Genève, in het calvinistische Zwitserland, verblijft de adolescent Daisy Miller in een hotel met haar moeder, een broertje dat constant loopt te zeuren over het ouderwetse Europa – In...