Beschouwing / Roger Michells ‘Venus’

De cynische verhalen over lust en obsessie die Roger Michell ons de afgelopen jaren liet zien in films als The Mother (2003) en Enduring Love (2004) lijken ver verwijderd van de zoete sprookjes die hij ons in de jaren negentig voorschotelde. Toch vallen alle films binnen een doorlopende verhandeling. Zijn fascinerende oeuvre laat zich lezen als een steeds verder afkalvend vertrouwen in ware, duurzame liefde. Het is het steeds cynischer wordende antwoord op dezelfde vraag. Kan echte liefde overwinnen?

Het naïeve optimisme uit zijn vroegere speelfilms heeft nu iets vertederends. In Persuasion (1995), Michells prachtig ingetogen verfilming van een van Jane Austens minder bekende werken, wordt de liefde tussen baronetsdochter Anne Elliot en marineman Frederick Wentworth in de acht jaar na hun breuk alleen maar standvastiger en waardevoller. Het sprookjesgehalte bereikte vier jaar later zijn top in Notting Hill, waarin niet alleen de twee...