Ja, we wijken met gevaar voor eigen leven uit voor een zeehondje. Maar kom op, de vraag is: ga ik in een zelfrijdende auto zitten als-ie me in sommige gevallen laat verongelukken?

In het diepst van mijn geweten weet ik mij een monster. Net als u, en u, en u. Oh, ik zal heel barmhartig en nobel antwoorden als u mij vraagt naar mijn ethiek, maar ik weet wat ik zal doen als de remmen van mijn auto weigeren en ik in een fractie van een seconde moet kiezen tussen te pletter rijden tegen een rotswand of de kinderen scheppen die daar op de stoep spelen. Voor de rede zal er geen tijd zijn, laat staan voor ethiek, mijn instincten zullen mij het stuur laten omgooien, wellicht dat enkele toch net doordringende sprankeltjes van altruïsme me de auto nog halfslachtig tussen rotswand en stoep laten sturen, maar de uitkomst staat vast: ik overleef, de anderen niet of nauwelijks.

Het verongelukken van een Tesla-rijder die op automatische piloot reed, maakt aloude filosofische problemen urgent....