Reportage / Bedwingers van de Mont Ventoux

‘De Ventoux is mijn midlife mountain’ bekent Stephane van Gassen de donderdag voor Pinksteren in een café in Bédoin, een dorpje aan de zuidwestkant van de Mont Ventoux. Morgen fietst hij de hoge Provençaalse berg op. De veertigjarige advocaat uit Bosschenhoofd is hier zonder vrouw en kinderen. Hij heeft de juiste uitrusting en traint twee keer per week. ‘Een spirituele belevenis’ staat hem te wachten, hoopt hij, als hij na eenentwintig kilometer klimmen de top bereikt.

Elk jaar fietsen duizenden amateurwielrenners de Mont Ventoux op. Onder hen zijn veel Nederlanders. Vaders, zonen, echtparen, vrienden. Sommigen doen ongetraind een poging, anderen bereiden zich maandenlang voor. Sommigen halen de top, anderen haken halverwege af. De een fietst het in anderhalf, de ander in drie uur. De ‘klasbak’ met een verzet van 39 voor en 18 achter, de ander draait 30 voor en 28 achter (het ‘piemelverzetje’).

Wielrenners hebben een haast religieuze...