Uit een reconstructie van Vrij Nederland blijkt dat Diederik Stapel zeker niet alleen verantwoordelijk is voor zijn grootschalige fraude.

Oud-collega’s en promovendi van Diederik Stapel proberen alle schuld op de meesterfraudeur af te schuiven. Hij wist hen zo geraffineerd om de tuin te leiden dat zij louter slachtoffers, zeker geen collaborateurs zijn. Maar zij wassen hun handen te makkelijk in onschuld. Want wie zich in de geschiedenis verdiept, ziet dat er al jaren geleden twijfels over Stapels werkwijze en integriteit opdoken die telkens de kop in zijn gedrukt. Ook vroegen promovendi zich af hoe het toch kon dat hun begeleider hun in een mum van tijd perfecte data leverde. In het café grapten ze over de toverkunsten van hun leermeester. Maar doorvragen deden ze liever niet. Ze waren maar al te blij dat ze mochten meeliften op zijn succes.

De commissie die de fraudezaak onderzoekt, meent dat de jonge onderzoekers die bij Stapel zijn gepromoveerd ‘geen enkel verwijt...