Filosofie

Een van de aardige hoofdstukken in Denkbewegingen. Inleiding in de filosofie van emoties en verlangens van Frans Jacobs (2008) gaat over de achtergronden van het filosoferen: welke verlangens, drijfveren of emoties zorgen ervoor dat men zich begeeft in het labyrint van de vragen over waarheid en schijn, zin en onzin, goed en kwaad, ernst en spel, ratio en gevoel? Of komen er helemaal geen speciale emoties bij kijken en is een filosoof een onaangedane wijze die niet koud of warm wordt van wat dan ook? Zeker is dat filosofen het zelf zelden direct over hun drijfveren hebben, maar dat uit hun werk wel opgemaakt kan worden wat hen beweegt. Socrates was er wel duidelijk over. Hij wilde, zoals men weet, het liefst de waarheid achterhalen: door het stellen van steeds dwingender filosofische vragen voelde hij zich ‘de vroedvrouw van de waarheid’. En hij dacht zich nog een andere functie toe: die van de horzel die het gezapige paard in de nek steekt. Dat was een manier om te...