Tussen de vele boeken waarin gepleit wordt voor langzamer leven (‘Stil de tijd’, ‘Neem de tijd’, ‘Onthaasting’) valt een boek met een pleidooi voor een mateloos leven natuurlijk op. Maar overtuigt het ook?

Wat is een pruttelkritiek? Dat is een kritiek over een boek met een sympathieke strekking maar waarop je op bijna elke pagina iets hebt aan te merken. Aan een rusteloos aantal uitroeptekens en vraagtekens in de marge geen gebrek. Zoals in mijn exemplaar van het door De Bezige Bij uitgegeven Rusteloosheid. Een pleidooi voor mateloos leven van de Gentse hoogleraar ethiek Ignaas Devisch. Eén zo’n uitroepteken staat bij de amicale manier waarop Devisch het over de zeventiende eeuwse filosoof Blaise Pascal heeft: ‘Geen vrolijke Frans, die Pascal.’ Dat zet niet helemaal de toon, maar toch.

Rusteloosheid is in mensen ingebakken, zeiden Coornhert in de zestiende en Thomas Hobbes in de zeventiende eeuw al. Dat bevestigt Devisch nog maar eens, gesteund door denkers van Pascal tot...