Het nieuwe matchingsysteem voor Amsterdamse scholen zorgt voor een chaos en veel kindertranen. Een groepje ouders legt zich er niet bij neer.

Een beetje spijt heeft Esther Sprenkeling wel: ze krijgt zo’n tweehonderd mailtjes per dag van ongeruste ouders en wordt vrijwel permanent gebeld. Aan haar werk als advocaat bij kantoor Loos&Boukema kom ze nauwelijks nog toe, nu ze tegen wil en dank boegbeeld is geworden van een brede protestbeweging van Amsterdamse ouders.

Voor ouders en kinderen was het jarenlang een steen des aanstoots: wilde je als twaalfjarige naar een van de populaire middelbare scholen, dan was de kans aanwezig dat je werd uitgeloot. Vaak was het letterlijk een loterij, met een notaris die blind lootjes viste uit zo’n doorzichtige kom. Als je lootje niet werd getrokken, kwam je als kind op een van de scholen terecht waar nog wél genoeg plaats was – en dat was vast niets voor niets, dachten de ouders daar achteraan. Het was een slecht systeem – al vonden...