Over geen filosoof is de laatste tijd zoveel geschreven als over Spinoza (1632-1677). Maarten van Buuren heeft zich daar niet door laten afschrikken en schreef zijn eigen boek over de paradoxale Nederlandse filosoof.

Spinoza lezen is je vrijwillig in een labyrint begeven. Een filosoof die het voortdurend over God heeft en daar op geen enkel moment de gebruikelijke baardige oude heer mee bedoelt die op een wolk in de hemel op de aarde neerkijkt, wekt verwarring. Het duurt even voor de lezer de baardige oude heer naar de achtergrond heeft gedrukt. Hij moet ‘God’ in het werk van Spinoza gelijk gaan stellen met de natuur en met alles wat bestaat. Hij moet zich geen persoon, maar een immanente, in de natuur inwonende God proberen voor te stellen.

Spinoza maakt bewust gebruik van de dubbelzinnigheid van het woord God om zich tegen beschuldigingen van atheïsme in te dekken, schrijft Maarten van Buuren. Hij begint er maar meteen over in de inleiding van zijn boek Spinoza. Vijf wegen...