Reportage / Omarska vijftien jaar later

Het is een mo oie voorjaarsdag in de Republika Srpska. Hanen kraaien. Langs de weilanden van Kevljani fietsen kinderen naar school. Kasim, een kleine man met vriendelijke ogen, wijst ons de begraafplaats waar acht jaar geleden 172 naamloze lijken werden opgegraven. Hij bewoont iets verderop een villa waarbij de boerenhoeves in het niet vallen. Vorige maand, vertelt hij besmuikt, is hij gearresteerd met een auto vol hasjplanten. Over de onverharde weg komt de postbode aangekacheld. Hij zet zijn brommertje stil en haalt de post voor Kasim uit zijn tas. De twee mannen babbelen wat, de postbode vervolgt zijn weg. Kasim kijkt hem na. ‘Die, dat was een van de bewakers in Omarska toen ik er gevangen zat.’

En nu staan ze gewoon met elkaar te praten? ‘We doen alsof er nooit iets is gebeurd. Ik kan hem wel van zijn brommer trekken maar voor je het weet, zit je vijftien jaar vast. Tijdens de oorlog had je hier geen wetten. Nu wel.’ Hij neemt ons...