Er mag zich nog van alles in een crisis bevinden, de aandelen van de schurk stijgen alleen maar. Er is zoveel schurk tegenwoordig dat serieuze tijdschriften speciale nummers uitgeven waarin de ‘100 grootste oplichters’ van vroeger en nu worden beschreven. Op het grootste theaterfestival van Europa, in Avignon, staan de twee spraakmakende producties zo vol schurken dat je je afvraagt of er niet een paar bij zijn bedacht: in King Lear is iedereen behalve Cordelia maar tot schurk gemaakt. In Richard III in de regie van Thomas Ostermeier is het gewoon een en al moreel bederf onder de personages.

Bij zoveel schurk ontstaat kennelijk een grote behoefte aan overzicht. Vandaar dat in Frankrijk een boek is verschenen waarin ze bij elkaar zijn gezet, althans zoals ze in de literatuur voorkomen: Malins en diable! Les méchants en littérature. De schrijfster Isabelle Mimouni heeft ze alfabetisch gerangschikt. Dus begint ze met Barbe bleue, de man die zijn vrouw wil vermoorden nadat...